K&S actueel dec2025 - Flipbook - Page 8
8 december
9 december
Think only of
the past as its
remembrance gives
you pleasure
Quote uit Pride and Prejudice van Jane Austen
Wat aan het licht
komt, wordt licht
08
Dit is een quote waar ik persoonlijk veel aan
heb. Ofwel denk alleen aan het verleden als
de herinnering je blij maakt. Laat los wat niet
goed ging. Het helpt me om te denken: het is
geweest en helemaal niet belangrijk.
Voor wie
gelooft dat luisteren
licht brengt
In de stilte van een ziekenhuiskamer worden woorden gevonden die lang verborgen waren.
Door eenvoudig te luisteren brengen een verpleegkundige en een geestelijk verzorger licht in het donker.
Loslaten en positief weer verdergaan.
Agnes Bijmold
Begin december. Opgenomen in het ziekenhuis.
Stikbenauwd. Artsen en verpleegkundigen doen wat ze kunnen om hem
op te lappen. Het wil niet zo lukken. Hij is zo nerveus. Waar komt dat
toch door? Op een avond vertelt hij het aan een verpleegkundige van
de late dienst. Hij ziet zo op tegen de feestdagen. Vorig jaar is zijn vrouw
overleden, de dag voor Kerst. Wat moet hij nou? Het hele leven is zo
grauw sinds ze er niet meer is. De verpleegkundige heeft het druk maar
blijft toch een kwartiertje zitten. Hij bedankt haar voor het gesprek, hij is
voor het moment even opgelucht. Wat aan het licht komt, wordt licht.
Begin december. Opgenomen in het ziekenhuis.
Haar hart doet raar. De artsen doen wat ze kunnen om haar op te
lappen. Dat is aardig gelukt. Toch is ze erg onrustig. Hoe komt dat toch?
Een geestelijk verzorger komt vragen hoe het met haar gaat. Na enige
aarzeling vertelt ze haar verhaal. Deze tijd van het jaar brengt haar altijd
terug naar haar jeugd. Daarin zijn dingen gebeurd die nooit hadden
mogen gebeuren. Ze vertelt ze, voor het eerst in haar leven. Ze schrikt
er zelf van. En toch lucht het haar op dat ze nu eens uitgesproken zijn.
Dat ze gezegd zijn in bijzijn van een ander. Ze bedankt hem voor het
gesprek. Wat aan het licht komt, wordt licht.
De verpleegkundige verwondert
zich. En de geestelijk verzorger
niet minder. Ze hebben bijna niets
gezegd. Bijna niets. Enkel genoeg
om het verhaal van de ander op
gang te houden. ‘Vertel maar door’
hebben ze daarmee gezegd, ‘praat
maar, ik luister, ik loop niet weg’.
En dat heeft die anderen het gevoel
gegeven dat hun verhaal er toe deed;
dat zíj er dus toe deden. Bijna niets
hebben ze gezegd want ze weten
allebei: ‘minder is meer’. Die regel
gaat dikwijls op in het leven maar
zeker in het gesprek over de diepste
dingen die mensen bezighouden.
Daar is luisteren belangrijker dan
spreken. Of misschien moet je
eigenlijk zeggen dat luisteren een
andere manier van spreken is.
09
Voor wie leeft
met herinneringen
die je goed doen
ds. Eric Koster,
geestelijk verzorger MST
14
Kerk & Stad
december 2025
15
